افسردگی پس از زایمان

افسردگی پس از زایمان
اختلالات و نابه سامانی های روحی ـ روانی ، از جمله مشکلات رایج دنیای کنونی ست که هر روز ابعاد تازه تری می یابند . یکی از مهمترین اختلالات روانی ، هیجان ناشی از تولد نوزاد می باشد که البته بیشتر ، مادران تازه وضع حمل نموده و به نوعی ، با درجه ای از آن برخورد داشته اند . در جدول طبقه بندی تشریحی اختلالات روانی ، یکی از بیماری های رایج ، اختلال افسردگی پس از زایمان یا « PND » است که بنا به اهمیت تشخیصی ، عاطفی و روش های معالجه و همچنین پژوهش های صورت گرفته ، از اولویت ویژه ای برخوردار می باشد . اختلال افسردگی پس از زایمان همانند اختلال روانی ناشی از زایمان و اختلالات هیجانی می تواند حالت مزمن به خود گرفته و نیازمند تدابیر درمانی ویژه ای گردد .
پژوهش های انجام گرفته ، میزان شیوع این اختلال را در مادرانی که دوران پس از زایمان را سپری می کنند ، 13 درصد تخمین زده است . اساساً اختلال روانی پس از زایمان و آشفتگی های هیجانی ناشی از آن ، تا 6 هفته پس از زایمان تشخیص داده می شود .
در افسردگی پس از زایمان ، به صورت ضمنی برخی تغییرات ایجاد شده در خلق مادر ، به راحتی توجه اطرافیان را به خود جلب می نماید . در این خصوص ، عوامل فیزیولوژیکی ، بسیار اهمیت دارند و عوامل خلقی و هیجان ایجاد شده پس از زایمان ، ناشی از ضعف قوای فیزیولوژیکی تشخیص داده شده است . از جمله این عوامل می توان به تغییرات بیولوژیکی و هورمونی اشاره نمود که حتی می تواند بر کاهش میزان حسن جویی و خوش بینی فرد ، تا 30 الی 80 درصد تاثیر بگذارد و عموماً در روزهای اول بروز بیماری ، قابل تشخیص است .
از علائم اولیه و بارز این اختلال می توان به گریه کردن ، نوسانات روحی و خلقی ، اختلال در خواب و تشویش دائمی اشاره کرد . این علائم بعد از چند ساعت از به هوش آمدن ، تا یک الی دو روز پس از زایمان ، قابل تشخیص است و تا یک ماه پس از زایمان نیزمی تواند تکرار شود . البته تغییرات خلقی در بیشتر مادران دیده می شود و نیاز به درمان روان شناسانه نیست زیرا میزان نوسانات ذکر شده ، عموماً کم و مادر قادر به کنترل آنها می باشد . هر چند در صورت نیاز ، چنین افرادی به درمان های حمایتی نیز بسیار خوب پاسخ می دهند اما برعکس در اختلال PND (افسردگی پس از زایمان ) ، بیمار به سختی به درمان پاسخ داده و در پذیرش تغییرات ، مقاوم است و این به طور دقیق ، وجه تمایز این بیماری از سایر موارد می باشد .
افسردگی در مادران ، تاثیر بارزی بر جای می گذارد از جمله بی قیدی و بی توجهی به رشد و آموزش نوازد ، در حالی که مادران عاری از افسردگی ، در مقایسه با مادران مبتلا ، کودکان شان سریع تر می آموزند و فعال تر هستند و همچنین در مقابل ابتلا به اختلالات خلقی ، مقاوم ترند .
یکی از علت های اقدام به خودکشی در مادران مبتلا به PND ، تصور مرگ نابه هنگام فرزند است که در شرایط بسیار مزمن روحی و روانی دیده می شود و خوشبختانه نادر است اما نتیجه ی به دست آمده حتی در کمترین میزان ، بسیار ناراحت کننده می باشد . به همین خاطر در تشخیص PND ، تاکید بر حضور سریع و عملی و اجرای تدابیر درمانی در کوتاه ترین زمان در بخش درمان های روانی (اعصاب و روان )، از جمله ضروری ترین اقدامات می باشد .
در سال های اخیر و در تهیه ی جدول پزشکی برای کمک به متخصصان در حوزه های زنان و زایمان ، پزشک خانواده ، ماماها و پرستاران ، شرایطی برای تشخیص اولیه ی افسردگی پس از زایمان وضع گردیده است . از جمله می توان به تهیه و تنظیم پرسش نامه ی « ادینبورگ » اشاره نمود که به صورت گسترده و به زبان های مختلف ترجمه و منتشر شده است . در برخی از کشورهایی که این آزمون در آنها به اجرا درآمده ، نتایج به دست آمده بسیار امیدوار کننده بوده است . 18 تحقیق مجزا ، این جدول تشخیصی را از جهت کاربرد و نتایج کسب شده ، تصدیق می نماید .
تحقیقات صورت گرفته نشان می دهد مادرانی که نمره ای فراتر از حدود طبیعی افسردگی گرفته اند ، در 90 درصد ، درجات مختلفی از ابتلا به افسردگی پس از زایمان را تجربه نموده اند .
این جدول ، شرایط روحی و خلقی یک هفته ی گذشته ی مادر را بررسی می کند که با سپری شدن دو هفته ، دوباره قابل تکرار می باشد . جدول افسردگی پس از زایمان «ادینبورگ » ، یک جدول تشخیصی است و تنها می تواند بیمار مشکوک به افسردگی را مشخص نماید ؛ به همین خاطر ، صحت تشخیص ، باید در شرایط کلینیکی انجام گیرد .

شرایط لازم پیش از اجرای آزمون ادینبورگ :
 

ـ مادر باید بنا به شرایط روحی هفته ی گذشته ی خود (7 روز گذشته ) ، گزینه ی مناسب را انتخاب نماید .
ـ پرسش نامه زمانی کامل و معتبر است که به تمام مواد ، پاسخ داده شود . پاسخ دهی به تمام سوالات ، به منظور تکمیل آزمون ، الزامی است .
ـ در طول پاسخ دهی به پرسش نامه ، مادر باید تنها و بدون کمک آشنایان و اطرافیان به سوالات پاسخ دهد .
ـ در صورت عدم توانایی مادر در خواندن سوالات ، می تواند از فرد دیگری برای خواندن و درج پاسخ ها استفاده نماید .
ـ جدول افسردگی پس از زایمان «ادینبورگ » را می توان در مدت بروز نشانه های افسردگی ، تا 6 هفته مورد استفاده قرار داد . در صورتی که مادر در منزل وضع حمل نموده باشد و توان برخاستن و خروج ازمنزل را نداشته باشد ، باز می تواند از این پرسش نامه استفاده نماید .
ـ این آزمون را می توان در شرایطی که علائم ، بارز نیست و حتی بدون علائم افسردگی نیز مورد استفاده قرار داد . در چنین شرایطی ، علائم افسردگی ، در کمترین میزان نیز قابل ردیابی است .

پرسش نامه ی تشخیص افسردگی پس از زایمان ادینبورگ :
 

نام و نام خانوادگی :
سن :
شغل :
سن نوزاد :
شما به تازگی مادر شده اید و ما تصمیم داریم روحیات شما را بیشتر بشناسیم ؛ به این دلیل ، از شما می خواهیم شرایط روحی خود را طی 7 روز گذشته ، با دقت و بدون شتاب ، از بین پاسخ های ارائه شده انتخاب نمایید . پاسخ های انتخابی شما ، نمایان گر شرایط روحی تان در طول مدت پس از زایمان است .
1 ـ من هم چنان تجربه ی خندیدن و شاد بودن را دارم .
الف )بله ، بیشتر اوقات
ب )گاهی اوقات
ج )نه چندان زیاد
د )به هیچ وجه
2 ـ من از زندگی لذت می برم .
الف )بله ، بیشتر اوقات
ب )گاهی اوقات
ج )نه چندان زیاد
د )به هیچ وجه
3 ـ هر اتفاقی که بیفتد ، من بدون دلیل ، خودم را مقصر می دانم .
الف ) بله ، بیشتر اوقات
ب ) گاهی اوقات
ج ) نه چندان زیاد
د ) به هیچ وجه
4 ـ من بدون دلیل دچار تشویش و هیجان می گردم .
الف ) بله ، بیشتر اوقات
ب ) گاهی اوقات
ج ) نه چندان زیاد
د ) به هیچ وجه
5 ـ من بدون دلیل ترسیده و به هراس می افتم .
الف ) بله ، بیشتر اوقات
ب ) گاهی اوقات
ج ) نه چندان زیاد
د ) به هیچ وجه
6 ـ از دست من هیچ کاری بر نمی آید .
الف ) بله ، بیش تر اوقات حس می کنم که هیچ نمی دانم و بی مصرفم .
ب ) بله ، گاهی اوقات از عهده ی انجام کارهای خودم بر نمی آیم .
ج ) خیر ، بیشتر اوقات در صورت نیاز ، از عهده ی کارهای خودم بر می آیم .
د ) خیر ، من از عهده ی کارهای خودم بر می آیم .
7 ـ من خودم را غمگین و افسرده احساس می کنم .
الف ) بله ، بیشتر اوقات
ب ) گاهی اوقات
ج ) نه چندان زیاد
د ) به هیچ وجه
8 ـ من خودم را به حدی افسرده احساس می کنم که حتی نمی توانم به خواب بروم .
الف ) بله ، بیشتر اوقات
ب ) گاهی اوقات
ج ) نه چندان زیاد
د ) به هیچ وجه
9 ـ احساس افسردگی ، من را وادار به گریه می کند .
الف ) بله ، بیشتر اوقات
ب ) گاهی اوقات
ج ) نه چندان زیاد
د ) به هیچ وجه
10 ـ به فکر آسیب رساندن به خودم هستم .
الف ) بله ، بیشتر اوقات
ب ) گاهی اوقات
ج ) نه چندان زیاد
د ) به هیچ وجه

کلید آزمون :
 

به تمام پاسخ های « الف » 3 امتیاز ، « ب » ، 2 امتیاز ، « ج » ، 1 امتیاز و « د » ، صفر امتیاز بدهید . حال امتیازات به دست آمده را با هم جمع کنید تا رقم کلی آزمون به دست آید .

نتیجه گیری :
 

برای تعیین مرز افسردگی ، لازم است حدودی را مشخص نمایید . به عنوان مثال ، مرز افسردگی پس از زایمان می تواند ارقام 12 و 13 را شامل گردد ، در حالی که مرز ورود به افسردگی شدید ، ارقام 14 و 15 می باشد . برای تشخیص افسردگی پس از زایمان در کشورهای مختلف ، ارقام مختلفی جهت تعیین حدود افسردگی وجود دارد که گستره ی عددی 9 تا 13 را در بر می گیرد . بدین منظور ، برای تعیین حدود ذکر شده در هر کشوری ، لازم است پژوهش های متعدد و جداگانه ای انجام گیرد اما مرز تحقیقی معین برای تشخیص PND ، ارقام 14 و 15 می باشد . با این حال ، لازم است متوجه برخی عوامل موثر بر نتایج آزمون باشید :
ـ فراموشی موجود در مادران افسرده ، به خصوص بیماران مبتلا به افسردگی پس از زایمان .
ـ زایمان اول
ـ مشکلات خانوادگی
ـ اجتماعات سنتی و محدود
آسودگی مادر از نتیجه ی عمل و جنسیت کودک
منبع: مجله ی شادکامی و موفقیت شماره ی 66

افزایش ترشح بزاق در دوران بارداری

افزایش ترشح بزاق در دوران بارداری
چرا از هنگامی که باردار شده ام میزان ترشح بزاق من افزایش یافته است. آیا این امر طبیعی است؟
ترشح بیش از حد بزاق هنگام بارداری بخصوص در افرادی که دچار حالت تهوع هستند امر نادری نیست. بعضی از خانم ها ممکن است بزاقشان در حدی زیاد شود که مجبور شوند آب دهان را در لیوان یا دستمال خالی کنند. این حالت شدید پتیالیسم ptyalism یا سیالوره sialorrhea نامیـده می شود و در خـانم هایی که دچار استـفراغ های شـدید دوران بارداری یا hyperemesis gravidarum هستند، شایعتر است.
کارشناسان بدرستی نمی دانند که علت افزایش ترشح بزاق در اوائل بارداری چیست ولی ممکن است تغییرات هورمونی یکی از علل آن باشد. ممکن است تهوع باعث شود که بعضی از خانم ها نتوانند عمل بلع را براحتی انجام دهند که در نتیجه موجب افزایش بزاق خواهد شد. بطور طبیعی غدد بزاقی درحدود یک لیتر بزاق در روز ترشح می کنند ولی بعلت انجام عمل ناخودآگاهِ بلع بطور مداوم، ما متوجه آن نمی شویم. بنابراین اگر میزان بزاق بطور ناگهانی زیاد شود، ممکن است دلیل آن افزایش ترشح و یا کاهش بلع و یا ترکیبی از هر دو باشد.
ممکن است افزایش ترشح بزاق به سوزش سردل که در دوران بارداری علامتی شایع است نیز مربوط باشد. از آنجائیکه محتویات معده اسیدی است، ورود آن بداخل مری باعث تحریک گیرنده های اسید موجود در مری می شود که خود غدد بزاقی را تحریک می کند. بزاق حاوی مقادیر زیادی بیکربنات است و قلیائ است. بزاق با هر نوبت عمل بلع، جدار مری را شستشو میدهد و به خنثی شدن اسید معده کمک می کند. این دلیل ممکن است توجیه کننده علت افزایش ترشح بزاق در خانم هایی که دچار استفراغ بارداری هستند نیز باشد.
ممکن است افزایش ترشح بزاق تا حدی ناراحت کننده باشد اما بزاق دارای عملکردهای مهم دیگری نیز هست که مرطوب نگه داشتن محیط دهان، تولید آنزیم های کمک کننده به هضم، و وجود پروتئین های دارای خواص ضد ویروسی، ضد قارچی و ضد باکتریائی برای محافظت از دهان و دندان ها از آن جمله اند.
چگونه می توان این حالت را برطرف کرد؟
به غیر از درمان تهوع، استفراغ یا سوزش سردل، درمان دیگری برای افزایش ترشح بزاق وجود ندارد. با اینحال در بعضی از خانم ها روش های زیر سودمند بوده است:
• چندین نوبت در روز دندانها را مسواک بزنید و از دهانشویه استفاده کنید.
• مقدار دفعات صرف غذا را بیشتر و حجم هر وعده را کمتر کنید.
• آب بیشتری بنوشید. یک شیشة آب کنار دست خود بگذارید و مکرراً جرعه ای کوچک بنوشید.
• آب نبات سفت بمکید یا آدامس بدون قند بجوید. این عمل از میزان ترشح بزاق نمی کاهد ولی بلع آن را آسانتر می سازد. از مصرف آدامس و آب نبات های ترش خودداری کنید زیرا ترشح بزاق را افزایش میدهد.
در اغلب موارد باید بزاق اضافی را بلع نمود ولی اگر حجم بزاق خیلی زیاد باشد و بلع آن حالت تهوع را افزایش دهد میتوان آن را درون یک دستمال یا یک لیوان ریخت که در اینصورت باید برای پیشگیری از کاهش آب بدن مصرف آب را افزایش داد. در بسیاری از خانم ها، این مشکلِ بی خطر ولی ناراحت کننده- و در موارد بسیار شدید، استرس زا- با فروکش کردن حالت تهوع در پایان سه ماهة اول از بین می رود و یا بسیار کاهش می یابد. با اینحال افزایش ترشح بزاق نیز مانند استفراغ بارداری ممکن است در تعداد کمی از خانم ها تا پیان دوران بارداری باقی بماند.

شب ادراری

شب ادراری
ادرار در تخت‌خواب یا شب ادراری به یک مسئله روتین در 10 تا 13 درصد از کودکان 6 ساله و 7 تا 10 درصد از کودکان 8 ساله تبدیل شده است. پسرها مخصوصاً آنهایی که در خانواده‌شان به صورت ارثی سابقه شب ادراری داشته‌اند  بیشتر مستعد این عارضه هستند. اگر شما یا همسرتان در این زمینه از رشد تاخیر داشته‌اید احتمال اینکه کودک‌تان نیز این گونه باشد، زیاد است. برای این که  او دچار این عارضه نشود یا باید مغزش قادر به نگه‌داشتن مثانه‌ای پر در حالِ سرریز در هنگام شب باشد و یا سیگنالی قوی از مثانه‌اش بیاید که بتواند وی را ازخواب بیدار کند.

چه‌کار می‌توانید بکنید ؟
سعی کنید از یک مشکل گاهگاه مسئله‌ای بزرگ نسازید. اگر کودک شما مرتباً تخت‌خواب خود را خیس می‌کند زیاد روی آن تاکید نکنید و مطمئن شوید که او درک کرده است که خطای او نیست. تنبیه‌و مسخره‌اش نکنید؛ او واقعاً کاری از دستش برنمی‌آید و شما با این کار تنها خجالت ‌زدگی او را بیشتر می‌کنید. همچنین برای برادران و خواهران او هم روشن کنید که مسخره ‌کردنش ممنوع است. خیس‌نکردن تخت‌خواب در تمام طول شب یک مهارت رشدی ا‌ست که تقریباً تمامی کودکان در زمان خود با خیس‌نکردن تخت‌خواب در زمان خواب یا با بیدار شدن برای رفتن به دستشویی به آن می‌رسند.
در حالی که منتظرید تا کودکتان ادرار در تخت‌خواب را متوقف کند مطمئن شوید که تشکش به اندازه‌ی کافی با یک ملافه‌ی پلاستیکی پوشیده شده است و او را وادار کنید تا به محض این که متوجه شد جایش را خیس کرده است بلند شده و به دستشویی برود. اگر خود را خیس کرد هرچه سریعتر ملافه و پیژامه‌ی او را عوض کنید تا پوستش سوزش نگیرد و او به خوابیدن با پیژامه‌ی خشک عادت کند.
او را به عوض کردن ملافه‌ی خود تشویق کنید اگر این کار به تسکین اضطراب و یا خجالتش کمک می‌کند ولی او را با این کار تنبیه نکنید. همچنین می‌توانید به پوشیدن لباس‌های زیرِ جذب‌کننده همچون کتان ضخیم یا شلوارهای تمرین قابل ‌تعویض تشویقش کنید ( این به کودک کمک می‌کند که بفهمد بعضی اوقات بزرگ تر ها هم چنین چیزهایی می‌پوشند.) برای بعضی کودکان، مخصوصاً کودکانی که برای مدت طولانی خود را خیس نمی‌کنند و بعد خود را خیس می‌کنند، برگشت به شلوارهای تمرینی ممکن است فکر خوبی نباشد. رفتار خود را بر اساس خلق و خوی کودکتان تنظیم کنید.
شاید حتی استفاده از یک تقویم یا سیستم برنامه‌دار برای مشخص کردن موفقیت‌های آنها (شب‌های خشک) مناسب باشد اما دقت کنید که هیچ‌گاه او را  تنبیه و سرزنش نکنید. به گفته‌ی دنیل کسلر، متخصص رشد و رفتار کودکان در فونیکس آریزونا " مشاهده‌ی افزایش تعداد شبهای خشک به مرور زمان معمولاً عاملی مثبت است که والدین می‌توانند در تشویق‌های خود از آن استفاده کنند."
بعضی والدین متوجه می شوند که بیدار کردن کودک برای دفع – اگر به مدت یک ساعت یا بیشتر خواب بوده باشد - می‌تواند پایانی برای این مشکل باشد. می‌توانید حتی متوجه شوید که در چه ساعتی از شب  احتیاج به دفع دارد و زنگ ساعت را برای نیم ساعت پیش از آن کوک کنید. با انداختن مسئولیت بیدارشدن و به دستشویی رفتن به گردن خود او می‌توانید به او کمک کنید تا بر این وضعیت کنترل پیدا کند.
مشخص شده که تمرینات انبساط مثانه می‌تواند هم می تواند به حل مشکل کمک کند. با متخصص کودک خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که کودکتان باید از این تمرین استفاده کند یا نه. یکی از تمرینات این است: کودکی را که احساس دفع  در طول روز می‌کند را تشویق کنید تا ادرار خود را برای مدت 10 ثانیه یا بیشتر نگه دارد، با این کار انقباضات مثانه متوقف خواهد شد. در مر حله بعد، وقتی که پیغام‌های ادرار بازگردد، او باید سعی کند پاسخ به آنها را بیشتر و بیشتر به تعویق بیاندازد تا جایی که دیگر مجبور به رفتن به دستشویی باشد.

مراقب چه‌چیز باید باشید ؟
اگر کودک شما ادرارش را مرتباً بی موقع دفع می‌کند، در زمان دفع تقلا می‌کند یا از سوزش یا درد شکوه می‌کند، ممکن است بیماری داشته باشد. در این صورت هرچه سریعتر با متخصص اطفال تماس بگیرید. همچنین اگر ادرارش کدر یا صورتی باشد یا اگر در اطراف آلت دفعی‌اش قرمزی یا خارش داشته باشد ، باید با پزشکش تماس بگیرید. این قوانینن برای پسرها و دخترها فرقی نمی‌کند و در مورد هردو یکی است.
اگر کودکی پس از یک دوره‌ی طولانی خشکی تخت‌خواب خود را خیس کند، ممکن است یک عامل مخفی احساسی وجود داشته باشد. با پزشکش در مورد هر گونه عامل احساسی که فکر می‌کنید نقش داشته باشد صحبت کنید، عواملی مثل رفتن به مدرسه‌ای جدید، تغییرات در خانواده ( همچون جدایی یا طلاق) یا سوء استفاده‌ی فیزیکی.

آینده شب ادراری چیست ؟
اگر متخصص اطفال به وجود عارضه‌ی التهاب ادراری (UTI) مشکوک شود نمونه‌ای از ادرار کودک را برای آزمایش می گیرد و اگر کودک  دچار یک عارضه است  آنتی بیوتیک تجویز می کند تا آن را از بین ببرد. اگر UTI عامل ایجاد ادرار شبانه بوده باشد مشکل کودک  باید به این ترتیب از بین برود.
 ممکن است آزمایش های بیشتری انجام شود (مانندعکس برداری با اشعه‌ی ایکس از مثانه یا کلیه‌ها) تا اطمینان حاصل شود مشکلی وجود ندارد و اگر مشکلی وجود داشت احتمالاً به متخصص  کودکان معرفی خواهید شد. البته این هم به ندرت پیش می آید .
اگر هیچ علت فیزیکی برای علائم کودک شناخته نشد،و ادرار شبانه همچنان ادامه یافت یک راه حل مناسب استفاده از آژیر ادرار است. این آژیرها با اتصال حس‌گرهایی به پوشک یا تشک کودک کار می‌کنند. با اولین نشانه‌ی خیسی، آژیر به صدا در می‌آید و کودک را بیدار می‌کند تا در نهایت کودک را در مورد این که کی مثانه‌اش پر می‌شود شرطی می‌کند، حتی وقتی که خواب است. این آژیرها به خوبی اثرگذار هستند و به اغلب کودکان کمک می‌کند در عرض 4 تا 6 ماه بهبود پیدا کنند.
اگر آژیر مفید واقع نشود پزشک ممکن است به عنوان  آخرین راه‌حل داروهایی تجویز کند که معمولاً قرص یا اسپری بینی هستند. ایمی پیرامین معمولاً اولین دارو است، و تقریباً نیمی از کودکان به آن واکنش نشان می‌دهند. کسلر توصیه‌می‌کند که والدین در مورد معایب و مزایای این داروها  با متخصص مشورت کنند.
تنها درصد بسیار کمی از کسانی که به ادرار شبانه مبتلا هستند به هیچگونه درمانی پاسخ نمی‌دهند. با این حال، این کودکان تقریباً همیشه در  نوجوانی از عهده‌ی کنترل ادرار خود برمی‌آیند.

تغییرات مو و ناخن هنگام بارداری

تغییرات مو و ناخن هنگام بارداری

آیا پرپشت شدن مو هنگام بارداری امری شایع است؟
بسیاری از خانم های باردار متوجه پرپشت شدن موها می شوند. ولی در واقع تعداد موها اضافه نمی شود بلکه کمتر از دوران غیربارداری می ریزد. آنچه رخ میدهد در حقیقت این است که بطور طبیعی همواره 85 تا 95% موهای شما در حال رشد است و 5 تا 15 درصد بقیه در مرحله استراحت قرار دارد. موهای در حال استراحت پس از طی این دوره می ریزند (اغلب هنگام برس کشیدن یا شستن) و به جای آن ها موهای جدید می روید. در خانم ها بطور متوسط روزی 100 تار مو می ریزد.
هنگام بارداری مقادیر زیاد استروژن موجب طولانی شدن دوران رشد مو می شود و بنابراین مقدار کمتری از موها وارد مرحله استراحت می شوند. در نتیـجه تعداد کمتـری از موها می ریزد و آنها پرپشت تر و در عین حال خوش حالت تر به نظر می رسند. (بعد از زایمان سطح استروژن در خون پائین می آید و تعداد بیشتری از موها وارد مرحله استراحت شده سپس می ریزند). بعضی از خانمها متوجه تغییراتی در بافت مو و یا براق شدن آنها نیز می شوند.
البته در تمام خانم ها قبل و بعد از زایمان تغییرات چشمگیری در موها بوجود نمی آید. تغییرات عمده اغلب در خانم هایی دیده میشود که دارای موهای بلند هستند.
آیا افزایش موهای صورت و بدن امری طبیعی است؟
متأسفانه در دوران بارداری ممکن است رشد موهای بدن زیاد شود که احتمالاً به علت افزایش ترشح هورمون هایی است که آندروژن خوانده می شـوند. علاوه بر مـوهای جدیدی که بر صورت می روید ممکن است شما شاهد رویش موهایی در روی پستان ها، شکم و یا پشت نیز باشید. برای رهایی از شر این موها می توانید آن ها را از ریشه بیرون بکشید یا با تیغ و یا موم آنها را از بین ببرید. استفاده از روش هایی که موها را برای همیشه از بین می برد نظیر لیزر و الکترولیز در دوران بارداری خطری ندارد ولی دردناک است و می تواند به ناراحتی شما که به علت بارداری تحمل بعضی شرایط تا حدی برایتان دشوار است، بیفزاید. در اغلب موارد 3 تا 6 هفته پس از تولد نوزاد، این موها از بین می روند.
آیا رشد ناخن ها تسریع می شود؟
بله ولی ممکن است شما متوجه این تغییر نشوید. در بعضی خانم های باردار ناخن ها محکم تر نیز می شوند ولی در بعضی دیگر نرم تر و شکننده تر می شوند. این تغییرات موقتی است و مدتی پس از زایمان به حالت قبل باز می گردد. میتوان با استفاده از دستکش های پلاستیکی هنگام شستن ظروف و نظافت منزل و مصرف کرم های مرطوب کننده، از ناخن ها مراقبت کرد، به خصوص اگر شکننده هستند.
منبع:http://www.ninisite.com

ده خواسته زنان از همسرانشان

ده خواسته زنان از همسرانشان 

این دستورات مختص به زوج خاصی نیست ؛ اینها ده چیزی است که تعداد بسیار زیادی از همسران از شوهرانشان می‌خواهند.توجه کنید اینها خواسته‌های آنهاست نه نیاز زوحی شان . از لحاظ فردی هرکسی مسئول نیاز‌های عاطفی خویش است و باید آنها را پر کند .ما معتقدیم ۴ نیاز روحی اساسی وجود دارد :نیاز به دوست داشتن ودوست داشته شدن ، نیاز به تعلق داشتن ، نیاز به داشتن تصور ذهنی خوب از خود و نیاز به آزادى .و اما خواسته‌های همسرتان از شما:

۱٫هر روز به او بگویید که دوستش دارید :
هر کسی دوست دارد تایید شود و بداند که اطرافیان او را دوست دارند .بهترین راه برای تایید همسرتان – که برایش بسیار مهم است –این است که خیلی ساده هر روز به او بگویید دوستش دارید . گاهی دستانش را بفشارید و این جمله را زمانی که شما را بدرقه میکند بگویید .

۲٫ درک کردن و بخشش داشتن :
روزهایی هست که همسرتان اشتباهاتی انجام دهد و یا کمتر به شما رسیدگی کند . همیشه به خاطر داشته باشید که هیچ کس کامل نیست . در این مواقع خواسته همسرتان این است که او را درک کنید و او خود را سزاوار بخشش شما می‌داند . بدانید که هیچ رابطه ای بدون بخشش دوام ندارد.

۳٫ گفتگو کنید :
نگذارید کار به جایی برسد که هیچ حرفی با همسرتان نداشته باشید درباره بچه‌ها کارتان و حتی آب و هوا با هم صحبت کنید.چرا که گفتگو نکردن اولین جرقه‌های یک رابطه سرد است.

۴٫ وقتی برای همسر و فرزندانتان اختصاص دهید :
این زمان به دست شما محقق می‌شود و باید کیفیت با هم بودن را بالا ببرید یعنی تمام طرح‌ها و برنامه‌های آن روز را به میل آنها هماهنگ کنید . فقط خالی کردن برنامه روزانه برای با هم بودن کافی نیست بلکه باید برای این زمان برنامه ریزی کنید و به خود ثابت کنید که برای عزیزترین‌های زندگی تان عشق و احترام قائلید.

۵٫بیشتر بگویید بله به جای نه:
عادت به منفی نگری و مخلفت شما را از عزیزانتان دور میکند . سعی کنید دربرابر بعضی خواسته‌ها نه نگویید .با گفتن همین کلمه ساده بله همسرتان را متعجب و خوشحال کنید.

۶٫خوب گوش دهید:
همسرتان را با این مهارت میتوانید عاشق تر کنید . همسر شما فقط گوش‌های شما را برای شنیدن نمیخواهد بلکه باید با قلبتان به او گوش دهید و او را بفهمید .

۷٫ دلبستگی و مهربانی:
چقدر در طول روز به همسرتان میگویید لطفا یا متشکرم یا اورا میبوسید . متاسفانه بعضی از زوجین فراموش میکنند با هم مهربان باشند و این کلید موفقیت را در زندگی از دست میدهند .

۸٫ بعضی از وظایف خانه و کودک را با هم تقسیم کنید:
یکی از مهمترین دعواهای زناشویی بر سر همین مساله جزئی است.خرده کاری‌های خانه و بچه‌ها تنها مسائل همسرتان نیستند چه خوب است کمی غرور و سبقه خانودگی خود را کنار بگذارید و با این کار زندگی شیرین تری داشته باشید . شاید اوائل سخت باشد اما خود کم کم معجزه اندک کمک به همسر را خواهید دید .

۹٫اوغات فراغت و برنامه ریزی:
اگر همسر شما شاغل است ساعات بیکاری او و اگر همسرتان شاغل نیست خود به او مرخصی دهید . این روزها بگذارید او آزاد باشد و نگران بچه‌ها ، شما ؛ خانه ؛ و .. نباشد . بگذارید در این اوغات فراغت به خود و خواسته‌های شخصی اش برسد .

۱۰٫به او سفارش کنید و خود نیز مراقب سلامت روحی و جسمی خودتان باشید:
بساری از مردان مراقب سلامتی خود نیستند و این برای همسرانشان مشکل بوجود می‌آورد و این افراد به سلامتی طرف مقبل هم اهمیت نمیدهند و لی به خاطر داشته باشد همسرتان نمیتواند مدام دنبال شما باشد. چرا که او عشق شما و همسر شماست نه مادرتان و خود نیاز به توجه دارد ؛ پس به سلامتی خود و او اهمیت دهید .

تغییرات سینه ها در دوران بارداری

تغییرات سینه ها در دوران بارداری
چرا اکنون که من باردار شده ام پستان هایم تا این حد دردناکند؟
درد پستان بیشتر به علت تولید بیش از حد هورمون های استروژن و پروژسترون است. افزایش ترشح این هورمون ها موجب افزایش جریان خون و تغییرات نسج پستان می شوند و در نتیجه ممکن است شما در پستان هایتان احساس تورم، درد، سوزش و گز گز، و حساسیت غیرعادی در لمس داشته باشید. بعضی از خانم ها معتقدند که این ناراحتـی مانند حالت تشـدید شده درد پستان ها درست قبل از شروع قاعدگی است. حساسیت پستان در لمس یکی از علائم اولیه بارداری است و معمولاً حدود هفته 4 تا 6 بارداری شروع شده و در تمام طول سه ماهه اول باقی می ماند.
چه تغییرات دیگری ممکن است رخ دهد؟
در حدود 8 هفتگی پستان ها شروع به بزرگ شدن می کنند و در تمام دوران بارداری مرتب بزرگتر می شوند. ممکن است پستان هایتان یک یا دو سایز بزرگتر شود. بخصوص اگر اولین بار است که باردار شده اید. ممکن است پستان هایتان خارش داشته باشد زیرا پوست روی آن مرتباً در حال کش آمدن است. حتی ممکن است خطوطی نیز روی آن ها بوجود آید. ولی اگر پستان هایتان خیلی بزرگ نشد نگران نشوید. این حالت نیز طبیعی است و به هیچ وجه به معنای آن نیست که شما قادر به شیر دادن نخواهید بود. ممکن است وریدها از زیر پوسـت قابل رویت باشند و نوک پستان نیز پر رنگ تر و بزرگتر شود (رنگدانه هایش بیشتر شود). بعد از اولیـن ماه ها، آرئول ها- یعنـی قسمت دایره ای رنگدانه دار دور نوک پستان- نیز پر رنگ تر و بزرگتر می شود. ممکن است پیش از این متوجه برآمدگی های کوچک در آرئول نشده باشید ولی در دوران بارداری این برآمدگی ها که نوعی تجمع چربی هستند و توبرکول های مونت گومری خوانده می شوند، خیلی بزرگتر می شوند. این تغییرات، پستان های شما را آماده شیردهی می کند.
در طول آخرین ماههای بارداری ممکن است ماده زرد رنگ غلیظی از سینه شما نشت کند. این ماده کولوستروم یا آغوز ( Colostrum ) خوانده می شود و نوعی شیر مخصوص است که در روزهای اول شیردهی ترشح میشود. با اینحال اگر چنین نشتی بوجود نیامد نگران نشوید. پستان های شما درحال تولید کولوستروم است حتی اگر شما آثاری از آن مشاهده نکنید.
چگونه می توان درد را کاهش داد؟
بهترین راه، استفاده از سینه بندهای مناسب است. ممکن است در دوران بارداری استفاده از سینه بندهای فنردار برای شما ناراحت کننده باشد. سینه بندهای نخی بهتر و راحت تر از انواعی هستند که از الیاف مصنوعی تهیه شده اند. برای پیشگیری از سائیدگی، سینه بندی را انتخاب کنید که از پارچه نـرمی تهیـه شده و نـزدیـک نوک پستـان درز نـدارد. سینه بندی که در طول روز استفاده می کنید باید به نگهداشتن پستان ها کمک کند بنابراین از یک سینه بند مخصوص بارداری استفاده کنید. (در طول سه ماهه سوم میتوانید یک سینه بند مخصوص شیردهی تهیه کنید چون در صورتیکه بخواهید فرزندتان را شیر بدهید بزودی به آن نیاز خواهید داشت.) در طول شب از سینه بندهای مخصوص خواب در دوران بارداری استفاده کنید که از الیاف نخی و نرم تهیه شده و در فروشگاه لوازم بارداری موجود است. هنگام انجام حرکات ورزشی بخصوص لازم است که از یک سینه بند کاملاً اندازه و نگهدارنده استفاده کنید زیرا پستان های شما سنگین تر شده اند. سینه بندی که مخصوص حرکات ورزشی تهیه شده باشد به نگه داشــتن پستان ها کمک بیشتری کرده و ناراحتی شما را به حداقل می رساند. هنگام خرید سینه بند دقت کنید که آنها را کمی بزرگتر از اندازه خود تهیه کنید تا جای اضافی برای رشد پستان ها و بزرگتر شدن شکم در حد یک یا دو سایز (هم در سطح cup سینه بند و هم در سطح دوره آن) را داشته باشد. بهترین کار آنست که سینه بندی را بخرید که اگر قزن قفلی آن را در حد تنگترین اندازه ببندید کاملاً مناسب و اندازه باشد. بنابراین جای کافی برای گشاد کردن خواهد داشت. بهتراست درست قبل از زایمان یک سینه بند مخصوص شیردهی بخرید.
منبع:http://www.ninisite.com

آشنایی با دوران یائسگی یا منوپوز

^{آشنایی با دوران یائسگی یا منوپوز}

^{کلمه‌ ی یائسگی در زبان یونانی از دو کلمه Men به معنی ماه و  Pausis به معنی توقف سیکل قاعدگی گرفته شده است و یا به عنوان end of monthlies بیان شده است.}

^{یائسگی دغدغه ‌ای است که پس از چهل سالگی ذهن خیلی از خانم ‌ها را به خود مشغول می‌ کند.}

^{از آنجا که من یائسگی را ترجمه خوبی برای منوپوز نمی‌ دانم و حس می‌ کنم به کار بردن این کلمه باعث افسرده شدن خانم ‌ها و کاهش انرژی روحی ‌شان در این برهه از زندگی می ‌شود، اصلا آن را به کار نمی ‌برم.}

^{به هر حال همه خانم‌ ها دوست دارند بدانند علایم اولیه ی منوپوز چیست و آیا می ‌توانند قبل از ورود به این دوره به طریقی متوجه آن شوند و علایم را درمان کنند؟ مثلا می ‌پرسند آیا یائسه شدن مادربزرگ، عمه یا خاله می ‌تواند سن دقیق شروع این دوره را برای آن ها تخمین بزند؟}

^{باید گفت با وجود موثر بودن ارث، به راحتی نمی ‌توان قضاوت کرد چه کسی، چه موقع پریودش قطع می ‌شود. دختری که به دنیا می ‌آید با تعداد ثابتی تخمک نابالغ متولد می ‌شود. در واقع هنگام تولد او با دو میلیون تخمک نابالغ متولد می ‌شود و این تعداد تا پایان عمر هیچ ‌گونه تولید و یا ترمیمی نخواهد داشت. اگر خانمی منظم پریود شود، در طی دوران باروری فقط سیصد تخمک، بالغ‌ شده و تخمک ‌گذاری می ‌کند و باقی آن ها به مرور از بین می ‌روند.}

^{فاصله زمانی که تعداد تخمک ‌ها خیلی کم شوند تا روزی که کاملا به پایان برسند، ممکن است چهار تا پنج سال طول بکشد، یعنی اگر قرار است خانمی در سن چهل و هشت سالگی تخمدان‌هایش به کل تخلیه شود، ممکن است از 43 سالگی با کم شدن تدریجی تخمک‌ ها با علایمی مثل گُرگرفتن و اختلال قاعدگی مواجه شود؛‌ پس این تصور اشتباهی است که گمان کنید شما تا این ماه منظم پریود می ‌شوید و ماه بعد این اتفاق نمی ‌افتد و یائسگی ‌تان آغاز می‌ شود! بلکه ممکن است چند ماه فواصل منظم پریودها و نظم آن به هم بخورد که این مرحله می ‌تواند با اندازه‌ گیری سطح هورمونی شما، نوید ورودتان به مرحله منوپوز باشد.}

^{شروع این دوره و علایم آزاردهنده ی آن که به دلیل افزایش ترشحات ناگهانی هورمون ‌ها از مغز که به خاطر کاهش استروژن می ‌باشد، به راحتی قابل درمان است. مساله ساده است چون تخمک‌ ها از بین رفته‌ اند و تخمدان که منشا ترشح استروژن بوده حالا استروژن تولید نمی ‌کند شما باید این استروژن را به بدن برسانید.}

^{انواع داروهای خوراکی، اسپری بینی، پچ پوستی، کرم واژینال موضعی و انتخاب ‌های استروژنی پیش روی شما است که می ‌توانید به محض شروع علایم و پس از بررسی تخصصی زیر نظر پزشک از این درمان بهره گرفته و دوره منوپوز را به سادگی پشت ‌سر بگذارید.}