حاملگی:

حاملگی:

 مایع منی در داخل  دستگاه تناسلی مرد ساخته می‌شود و با هر بار رابطه جنسی حدود ۵/۱ تا ۶ میلی‌لیتر از آن از آلت تناسلی مرد به بیرون رانده می‌شود که به این عمل انزال می‌گویند. در داخل این حجم از مایع منی مقدار زیادی اسپرم حدود ۹۰۰-۷۵ میلیون عدد اسپرم وجود دارد. رسیدن یک عدد اسپرم به تخمک آزاد شده برای بارور کردن آن و در نتیجه حاملگی لازم و کافی است.  بعد از اینکه تخمک بارور شد و سلول تخم بدست آمد، این سلول شروع به تولید مثل می‌کند و تعداد سلولهایش اضافی می‌شود و پس از یک هفته بلاستوسیت که اندازه‌اش در حد نوک سوزن است تولید می‌شود. بلاستوسیت خود را به رحم می‌رساند و در داخل دیوارة آن (در لایه آندومتر) که توسط هورمون استروژن کاملاً ضخیم و غنی از خون و آمادة‌ پذیرایی شده است لانه گزینی می‌کند.

هورمون جنسی زنانه دیگر یعنی پروژسترون تا انتهای حاملگی آمادگی دیوارة رحم برای پذیرایی از جنین در حال رشد را حفظ می‌کند. حال بلاستوسیت با دسترسی مناسب به منبع غذایی  شروع به رشد و بزرگتر شدن می‌کند و مراحل دیگر جنینی آغاز می‌شود. سلولهای خارجی این توده سلولی، بافت واسطه ای به نام جفت را بوجود می آورند که وظیفه اش انجام تبادلات لازم با بدن مادر برای بدست آوردن غذای لازم برای زنده ماندن و رشد و خارج کردن مواد زائد است. از این بافت به تدریج پرده‌ای در دور جنین تشکیل می‌شود. سلولهای داخلی، جنین و بافتهای مختلف آنرا بوجود می‌آورند. پس از حدود ۲ ماه جنین به اندازة‌ یک مشت بستة‌ دست است و تقریباً‌ تمام دستگاههای بدن او مانند مغز، اعصاب، قلب، خون، معده، عضلات و پوست ساخته شده است. این رشد ادامه می‌یابد و در حدود هفتة نهم بارداری جنین در داخل مایعی که دور تا دورش را گرفته‌ است شناور می‌شود. به این مایع، مایع آمنیوتیک می‌گویند. جفت نیز که شبیه یک دیسک است کاملاً‌ شکل می‌گیرد و به دیوارة رحم می‌چسبد و از طریق بند ناف به بدن جنین می‌رسد. جفت که حد واسط بدن مادر و جنین است، مواد غذایی را از طریق بند ناف به بدن جنین می‌رساند و رشد جنین ادامه پیدا می‌کند.

نقش زن در تولید مثل:

نقش زن در تولید مثل:

نقش زن در قیاس با مرد بسیار پیچیده است.نقش مرد اینست که اسپرم تولید کند و برای بارورسازی آن را به دستگاه تناسلی زن و اندام جنسی او منتقل کند.در اینجا نقش مرد در تولید مثل تمام می شود.و نقش اصلی زن بعد تخمک سازی شروع می شود. بعد ترکیب اسپرم با تخمک جنین در رحم شروع به تولید مثل می کند.البته این فرآیند بسیار پیچیده است که در این مبحث به ان نمی توان پرداخت.

رحم:

رحم اصلی ترین عضو تناسلی زن می باشد. که شبیه یک گلابی تخت می باشد. که قسمت پهن آن در بالا و قسمت باریک ان در پائین واقع است. طول رحم حدود ۶ تا ۹ سانتیمتر می باشد که البته تقریبی است.این ابعاد در زنان زایمان کرده بیشتر می شود.

در مرکز رحم حفرهای وجود دارد که حاوی سه سوراخ است.که دوسوراخ به لوله هائی به نام فالوپ ارتباط دارند و و سوراخ پایینی به واژن(مهبل)راه دارد.محلی یا مسیری برای ورود اسپرم است.

واژن(مهبل):

واژن ارتباط دهنده رحم از داخل به خارج آن است.که در هنگام آمیزش جنسی(مقاربت) اسپرم را به رحم می رساند. واژن در سر دارای سوراخی می باشد که به آن دهانه واژن می گویند.این دهانه در دختران باکره بوسیله غشا ویژه ای به نام پرده بکارت پوشانده شده است. که با اولین ارتباط جنسی و دخول آلت کامل توسط مرد پاره می شود.

اعضا تناسلی خارجی زن(مهم در ارتباط جنسی):

تمامی موارد بالا جز اعضا داخلی می شدند ولی اعضا خارجی زن شامل لبهای خارجی و لبهای داخلی و چوچوله(بظر) می شوند این اعضا کم و بیش نمایان هستند.

لبهای خارجی:

لبهای خارجی و یا بزرگ دو چین بزرگی هستند که اندامهای تناسلی داخلی را احاطه کرده اند.این لبهای واژن پوشیده از مو هستند.این لبها طوری واژن را پوشش داده اند که که تنها با جدا کردن این لبها لبهای داخلی واژن قابل مشاهده هستند.ولی با افزایش دفعات تماس جنسی و زایمان وافزایش سن این لبها از باز می شوند.

لبهای داخلی:

با گشوده شدن لبهای خارجی لبهای داخلی که کوچک و ظریف هستند نمایان میشوند. البته اندازه این لبها هم در زنان مختلف هستند. عرض این لبها حدود ۵.۲ تا ۵.۵ هستند.

این لبها دارای بافهای عصبی هستند که به تحریکات جنسی حساس هستند.که در این هنگام متورم و اماسیده می شوند.

چوچوله(بظر)(کلیتوریس) :

محل انقطای دو لب داخلی واژن در قسمت بالائی فرج را چوچوله (کلیتوریس) می نامند که به لحاظ ساختاری شباهتی به آلت تناسلی مرد دارد و تفاوت اصلی اش در انازه آن است که به حدود۰.۷۵ تا ۱ سانتیمتر می رسد.سر آن گرد و مثل نخود است.و بسیار در مقابل تحرکات جنسی بسیار انعطاف دارد و باعث برانگیختگی فوق العاده زن می شود. و می توان گفت کانون تحرکات جنسی زن است . و باید در تماس جنسی توسط مرد به آن توجه شود.

دستگاه تناسلی داخلی از واژن، رحم، لوله‌‌های فالوپ (لوله‌های رحمی

دستگاه تناسلی داخلی از واژن، رحم، لوله‌‌های فالوپ (لوله‌های رحمی) و تخمدانها تشکیل شده است

واژن لوله‌ای عضلانی است که از فرج در بیرون بدن تا رحم در داخل بدن امتداد دارد. طول واژن ۱۲-۸ سانتی‌متر در زنان بالغ است. از آنجا که این عضو دارای دیوارة عضلانی است می‌تواند منقبض یا منبسط شود. همین خصوصیت باعث می‌شود که واژن بتواند یک جسم به باریکی تامپون تا یک نوزاد هنگام تولد را در درون خود جای دهد. واژن چند عملکرد مختلف دارد. واژن محل قرار گرفتن آلت مردانه در حین رابطة جنسی است و با اعصاب موجود در آن لذت جنسی در حین رابطه جنسی را برای زن بوجود می آورد. واژن همچنین راهی از رحم به بیرون برای خارج کردن نوزاد در زمان تولد است. همچنین خونهای قاعدگی از این طریق از رحم به بیرون بدن می‌آید. لایة نازک بافتی به نام پردة بکارت که در خود یک یا چند سوراخ دارد خروجی واژن را به طور نسبی می‌پوشاند. شکل پردة بکارت در افراد مختلف با هم فرق دارد. این پرده در اکثر دختران بعد از اولین تجربة جنسی کشیده شده و پاره می‌شود که ممکن است با کمی خونریزی نیز همراه باشد

واژن در سمت داخل بدن به رحم متصل می‌شود. این اتصال از طریق دهانة رحم که دیواره‌ای قوی و ضخیم دارد و خروجی آن بسیار کوچک است انجام می‌شود. در طی زایمان خروجی دهانة رحم مقداری گشاد می‌شود و به نوزاد اجازه می‌دهد از رحم خارج شود

رحم مانند یک گلابی وارونه در محوطه لگن قرار دارد که کارکرد اصلی آن نگهداری و تغذیه جنین در حال رشد در طی حاملگی است. همچنین در هنگام فعالیت جنسی، اسپرم درون مایع منی مرد  دستگاه تناسلی مردانه پس از ورود به واژن، شنا کرده و از طریق رحم و سپس لوله های رحمی خود را به تخمک می رساند که در صورت حضور تخمک، بارور شدن آن امکانپذیر می گردد.

رحم دیواره‌های ضخیم عضلانی دارد. در حقیقت این عضلات، قوی‌ترین عضلات بدن یک زن هستند. انقباض همین عضلات است که در هنگام زایمان بسیار شدید می‌شود و باعث خروج نوزاد و نیز درد زایمان می‌گردد. وقتیکه زنی حامله نیست رحم تنها حدود ۵/۷ سانتی‌متر طول و ۵ سانتی‌متر عرض دارد

سطح داخلی رحم از بافتی فعال به نام آندومتر پوشیده شده است . این بافت حساس به تغییرات هورمونی است و پس از بلوغ تا پیش از یائسگی در هر دوره  قاعدگی ، ریزش می کند و خونریزی (عادت) ماهیانه را شکل می دهد. پس از پایان خونریزی، این بافت مجددا تشکیل می شود. تغییرات بافتی آندومتر، فضای رحم را برای پذیرش جنین (در صورت حاملگی) و لانه گزینی آن مهیا می کند

در دو گوشة بالایی رحم لوله‌های فالوپ یا لوله‌های رحمی قرار دارند که رحم را به تخمدانها متصل می‌کنند. لوله‌های فالوپ که در دو سمت رحم هستند حدود ۱۰ سانتی‌متر طول دارند و عرض آنها از عرض یک رشتة ماکارونی بیشتر نیست. در سمت دیگر، یعنی سمتی که نزدیک تخمدانهاست، لوله‌های فالوپ قیفی شکل هستند و دور تخمدان را می‌پوشاند ولی کاملاً به آن متصل نیستند. سمت قیفی شکل با حرکات خود هنگام تخمک گذاری، تخمک خارج شده از تخمدان را به داخل لولة فالوپ هدایت می‌کند و با حرکات دیوارة عضلانی خود تخمک را به سمت رحم می‌راند

تخمدانها دو عدد هستند که یکی در سمت راست و دیگری در سمت چپ قرار می‌گیرند. تخمدانها  تخم مرغی شکل هستند و حاوی هزاران تخمک هستند که بعد از بلوغو شروع قاعدگی، هر ماه یک تخمک آزاد می‌کنند. این تخمک از طریق لوله‌های فالوپ به سمت رحم حرکت می‌کند. در صورتیکه در این مسیر با اسپرم مردانه برخورد کند تخم تشکیل می‌شود که می‌تواند باعث حاملگی و تولید جنین شود، در غیر اینصورت تخمک به همراه بافتهای رحمی در هنگام خونریزی  قاعدگی از بدن خارج می‌شود.

تخمدانها در زمان بلوغ معمولاً ۵-۴ سانتی‌متر طول دارند. تخمدانها علاوه بر منبع تأمین تخمک، به عنوان غدد درون ریز بدن زن نیز عمل می‌کنند و استروژن و پروژسترون که هورمونهای زنانه هستند تولید می کنند.

حاملگی چگونه اتفاق می افتد؟

حاملگی چگونه اتفاق می افتد؟

زمانی که نزدیکی (مقاربت) انجام می شود با خروج مایع منی(انزال) در داخل واژن، اسپرم ها شروع به حرکت به سمت گردن رحم می کنند و از دهانه رحم عبور کرده به سمت قاعده رحم می روند. در قاعده رحم تعدادی به سمت لوله رحمی سمت راست و تعدادی به سمت لوله رحمی سمت چپ می روند. اسپرم ها در داخل لوله به سمت تخمدان می روند تا به تخمک برسند. تعدادی زیادی اسپرم دور تخمک را می گیرند اما تنها یک اسپرم می تواند به داخل تخمک نفوذ کرده و سلول تخم تشکیل می شود. این سلول تخم در حین تقسیم شدن و رشد کردن به سمت رحم حرکت می کند. وقتی به رحم رسید وارد لایه داخلی رحم شده و در آنجا رشد می کند تا جنین بزرگ شده و زمان زایمان برسد.

توجه داشته باشید که برای حامله شدن باید اسپرم به تخمک برسد. ممکن است بدون اینکه مقاربت بطور کامل انجام شود، حتی در زمانی که هنوز پرده بکارت پاره نشده، مایع منی وارد واژن شده و حاملگی رخ دهد

عادت ماهیانه چگونه اتفاق می افتد؟

عادت ماهیانه چگونه اتفاق می افتد؟

عادت ماهیانه به خونریزی گفته می شود که پس از بلوغ به طور منظم و دوره ای در زنان رخ می دهد. پس از بلوغ از مغز هورمون هایی ترشح می شود که روی تخمدان ها اثر کرده و موجب تولید هورمون های زنانه(استروژن و پروژسترون) از تخمدان ها می شوند. این هورمون ها موجب آزاد شدن سلول جنسی زنانه(تخمک) از تخمدان و ضخیم و پر خون شدن لایه داخلی رحم(اندومتر) می شوند. تخمکی که از تخمدان آزاد شده است، به داخل لوله رحمی می افتد. اگر سلول جنسی مرد(اسپرم) در مجاورت این تخمک قرار بگیرد و لقاح یعنی ترکیب تخمک و اسپرم اتفاق بیفتد سلول تخم ایجاد شده و با کاشته شدن آن در رحم حاملگی رخ می دهد. در طول مدت حاملگی عادت ماهیانه قطع می شود. اما اگر حاملگی اتفاق نیفتد، تخمک از بین می رود و لایه داخلی رحم که ضخیم شده بود، شروع به ریزش می کند و قاعدگی اتفاق می افتد و مجددا این وقایع تکرار می شود. معمولا از یک خونریزی عادت ماهیانه تا خونریزی بعدی 28 روز طول می کشد و معمولا تخمکگذاری 14 روز قبل از شروع خونریزی است. در هر دوره نیز یک تخمک از یکی از تخمدان ها آزاد می شود.

بلوغ در دختران

بلوغ در دختران

ساختمان دستگاه تناسلی زن

برای اینکه بتوانید تغییرات بلوغ را در دخترتان تشخیص دهید، قبل از هر چیز لازم است دستگاه تناسلی زن را بشناسید. در اینجا در مورد هر یک از قسمت های دستگاه تناسلی زن و کار آن، توضیح مختصری می دهیم.

دستگاه تناسلی زن به دو قسمت خارجی و داخلی تقسیم می شود.

دستگاه تناسلی خارجی

دستگاه تناسلی خارجی, آن قسمتی است که از بیرون دیده می شود. این قسمت به ترتیب از بیرون به سمت داخل شامل فرج(ولو)، پرده بکارت و مهبل(واژن) است.

فرج(ولو): قسمت کاملا خارجی دستگاه تناسلی زن است. این قسمت محل رویش موهای زهار است.

مهبل(واژن): به شکل یک لوله است که از ولو تا رحم کشیده شده است. این لوله به طور متوسط 7 تا 10 سانتی متر طول دارد. در حالت عادی این لوله روی هم خوابیده است اما می تواند کشیده شده و گشاد شود. به همین دلیل است که در موقع زایمان، نوزاد می تواند از این کانال عبور کند و به دنیا بیاید.

پرده بکارت: پرده ای است که در ابتدای واژن قرار دارد. شکل و سفتی این پرده در افراد مختلف تفاوت دارد. معمولا این پرده در زمان اولین مقاربت پاره می شود و خونریزی می کند اما گاهی اوقات شکل پرده طوری است که با مقاربت خونریزی اتفاق نمی افتد. در این موارد با مراجعه به پزشک قانونی می توان وقوع اولین مقاربت را اثبات کرد.

دختران در سن کمتر و به میزان بیشتری نسبت به پسران در معرض خطر آل

دختران در سن کمتر و به میزان بیشتری نسبت به پسران در معرض خطر آلودگی به HIV قرار دارند.

  آیا دختران نوجوان و جوان در معرض خطر آلوده شدن قرار دارند؟

 جوانان یکی از گروه هایی بودند که به مراتب در مقابل HIV و ایدز ایمن بودند. اما امروزه بیش از نیمی از افرادی که آلوده می شوند را جوانان زیر 25 سال تشکیل می دهند. در این میان دختران نسبت به پسران به میزان بیشتری و در سنین پایین تری در معرض خطر آلودگی به HIV قرار گرفته اند. 2

دختران جوان در هنگام داشتن رابطه جنسی دارای قدرت تصمیم گیری کمی هستند. به دلیل کمتر بودن سن بلوغ جنسی و شروع فعالیت های جنسی در سنین پایین تر با مسایلی مانند رابطه امن تر معمولاً آگاهی کم تری دارند. و یا در استفاده از وسایل محافظتی مانند کاندوم یا شرایط انتخاب کردن را ندارند و یا آگاهی و دانش لازم در این باره را ندارند. آنان همچنین برای محافظت از خود در برابر مشکلاتی مانند سوءاستفاده جنسی، بهره برداری جنسی و اعتیاد بسیار آسیب پذیر می باشند.

 چرا دختران در سنین جوان تری درمعرض خطر قرار دارند؟

چرا دختران جوان نسبت به همسالان پسر خود زودتر و بیشتر آلوده می شوند؟

 بسیاری از دختران جوان به دلیل داشتن شریک جنسی مرد بزرگتر از خود و گاه داشتن همسر مسن تر آلوده می شوند. همچنین ناحیه تناسلی یک دختر نوجوان به راحتی دچار زخم می شود و به نسبت یک زن مسن تر برای دریافت آلودگی بسیار مستعد تر می باشد.

دختران جوان بسیاری دچار آلودگی شده اند به دلیل اینکه در موقعیتی آسیب پذیری قرار داشته اند، برای نمونه کار کردن به عنوان کارمند و یا خدمتکار دختر در بین آشنایان و یا کارفرمایان ثروتمند که آنان را مورد تجاوز قرار داده اند. علاوه بر این خیلی از دخترهای جوان وقتی به یک رابطه طولانی و یا ازدواج تن می دهند به دلیل داشتن نیاز و فقدان امنیت لازم به ارتباط با مردهای مسن تر و با اختلاف سنی قابل توجه تن می دهند.

بسیاری از دختران جوان نیز ممکن است به علت نیاز مالی به رابطه با یک مرد مسن تر تن بدهند که ممکن است از آن ها انتظار عدم استفاده از کاندوم را داشته باشد.

تفاوت دختران و پسران در مهارت‌های اجتماعی :

تفاوت دختران و پسران در مهارت‌های اجتماعی :

ازجمله حوزه‌هایی که در طول 30 سال گذشته زنان و مردان در آن بررسی شده‌اند روابط اجتماعی است. گرایش‌های اجتماعی، ابراز همدلی و همدردی با هم‌نوع و به‌طورکلی رفتارهای جمع‌گرایی که جهت‌گیری‌های یک فرد را نسبت به دیگران نشان می‌دهد در این حیطه قرار دارند.

معیارهای اندازه‌گیری قوت این رفتارها بسیار زیاد است: برقراری ارتباط چشمی فرد با فرد، واکنش نسبت به رنج و گرفتاری دیگران، قدرت شناخت چهره‌ها. در همة این زمینه‌ها، دختران برتری دارند و در مقایسه با پسرها، بیشتر درگیر «روابط»‌اند. همچنین به‌تازگی کشف شده که، در نخستین روزهای پس از تولد، دختران بیشتر از پسران نسبت به چهره‌ها و صداها توجه نشان می‌دهند. در شش‌ماهگی، دخترها قدرت به‌خاطر سپردن و شناخت بیشتری در مورد چهره‌هایی دارند که قبلا ً دیده‌اند و بیشتر از پسرها سروصدا می‌کنند. در 12 ماهگی، دخترها به‌مراتب بیشتر به درخواست‌های کلامی مادرشان توجه نشان می‌دهند، درحالی‌که رفتار هر دو جنس، هنگامی که مادر، بدون واکنش کلامی، توجه آنها را با اسباب‌بازی جلب می‌کند، یکسان است.

بین 12 تا 14 ماهگی، دختران بیشتر از پسران، گرایش دارند که، در حضور کودک دیگری که گریه می‌کند، به مدت طولانی و به‌دفعات گریه کنند. جالب اینکه این تفاوت جنسیتی، هنگامی که کودکان در معرض شنیدن صدای ضبط‌شدة گریه قرار می‌گیرند، وجود ندارد.

در یک تحقیق در مورد کودکان 20 ماهه، چنین نتیجه گرفته شد که، از هر پنج دختر، سه دختر، و از هر سه پسر، یک پسر «همدلیف» بیشتری در برابر غم و رنج دیگران نشان می‌دهند.

ریچارد ا. فیبز (Richard A. Fabes) و نانسی آیزنبرگ (Nancy Eisenberg) از دانشگاه آریزونا، مطالعه‌ای فراتحلیلی بر روی 259 تحقیق بین‌المللی در مورد رفتار جمع‌گرایی کودکان با توجه به جنسیتشان، انجام دادند. نتیجه‌ای که از این فراتحلیل گرفته شد درگیر بودنف بیشترف دخترها در این زمینه را تأیید کرد. همچنین نشان داد که تفاوت‌های دو جنس بیشتر در واکنش‌های روان‌شناختی (مانند مهربانی و توجه) است تا در واکنش‌های عملی (مانند کمک واقعی و تقسیم مشکلات). علاوه بر این با استفاده از خودارزیابی از طریق پرسشنامه، افزایش سن در دختران با شدیدتر شدن رفتارهایی نظیر درونی کردن هنجارهای اجتماعی، جمع‌پذیری و همدلی در آنها همراه بود. این ویژگی‌ها تحت تأثیر فرهنگ اجتماعی و خانوادگی قرار می‌گرفتند.■